《寒窑赋》背景、原文、译文及拼音.pptx

;;;;;zǐ shī shí ɡǒnɡshǒu yú xiǎo rén zhī xià tiān bù dé shí rì yuè wú ɡuānɡ dì bù dé shí cǎo mù bù zhǎnɡ shuǐ 子失时，拱手于小人之下。天不得时，日月无光；地不得时，草木不长。水 bù dé shí fēnɡ lànɡ bù pínɡ rén bù dé shí lì yùn bù tōnɡ 不得时，风浪不平；人不得时，利运不通。 xī shí yú zài luò yánɡ rì tóu sēnɡyuàn yè sù hán yáo bù yī bù nénɡ zhē qí tǐ dàn zhōu bù nénɡchōnɡ 昔时，余在洛阳，日投僧院，夜宿寒窑。布衣不能遮其体，淡粥不能 充 qí jī shànɡ rén zēnɡ xià rén yàn jiē yán yú zhī jiàn yě yú yuē fēi wú jiàn yě nǎi shí yě yùn yě mìnɡ yě 其饥。上人憎，下人厌，皆言余之贱也。余曰：非吾贱也，乃时也运也命也。 yú jí dì dēnɡ kē ɡuān zhì jí pǐn wèi liè sān ɡōnɡ yǒu tà bǎi liáo zhī zhànɡ yǒu zhǎn bǐ lìn zhī jiàn chū zé zhuànɡ 余及第登科，官至极品，位列三公，有挞百僚之杖，有斩鄙吝之剑，出则 壮 shì zhí biān rù zé jiā rén pěnɡyānɡ sī yī zé yǒu línɡ luó jǐn duàn sī shí zé yǒu shānzhēn hǎi wèi shànɡ rén chǒnɡ 士执鞭，入则佳人捧秧，思衣则有绫罗锦缎，思食则有山珍海味，上人宠， xià rén yōnɡ rén jiē yǎnɡ mù jiē yán yú zhī ɡuì yě yú yuē fēi wú ɡuì yě nǎi shí yě yùn yě mìnɡ yě ɡài 下人拥，人皆仰慕，皆言余之贵也。余曰：非吾贵也，乃时也运也命也。盖 rén shēnɡ zài shì fù ɡuì bù kě pěnɡ pín jiàn bù kě qī cǐ nǎi tiān dì xún huán zhōnɡ ér fù shǐ zhě yě 人生在世，富贵不可捧，贫贱不可欺。此乃天地循环， 终而复始者也。